بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت آيت‌الله بروجردي«رحمة‌الله‌عليه» در زمان خودشان داراي هيبت و عظمتي چشم‌گير بودند و جهان تشيع در اقصي نقاط دنيا به ايشان نظر داشتند. مثل امروز نبود که چند مرجع تقليد در يک زمان با هم باشند. تمام جهان تشيع به ايشان نظر داشتند، از هند و پاکستان بگير تا شمال و جنوب آفريقا و اروپا و آمريکا. ايشان هم معتقد بودند احترامي که به ايشان مي‌گذارند احترام به شخص ايشان نيست، به مرجعيت است. لذا بر خود واجب مي‌دانستند آن هيبت و عظمت را حفظ کنند تا آن‌جايي که وقتي شاه به ملاقاتشان رفته بود و عصايشان ‌افتاد ‌ايستادند تا شاه عصا را بردارد و به ايشان بدهد، و شاه هم همين کار را کرد، عصا را برداشت و بوسيد و به ايشان داد. چون معتقد بودند حفظ اين مقام حفظ شخص نيست، با اين توصيف يک روزي که جمع کثيري از مردم در صحن خانه‌ي ايشان جهت ديدار جمع بودند يک بنده‌ي خدايي با صداي بلند مي‌گويد براي سلامتي آيت‌الله بروجردي و امام زمان، صلوات! يک مرتبه آقا طوري عصباني مي‌شوند و عکس‌العمل نشان مي‌دهند که همه‌ي جمعيت متوجه مي‌شوند. ادامه مطلب … →

(برگرفته از متن برنامه ی درس هایی از قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی؛ تاریخ پخش :: ۱۳۹۰/۱۱/۱۳)

بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»….

یک چیزی هست می‌گویند که: امام زمان وقتی می‌آید که دنیا پر از ظلم باشد. یکی ممکن است اینطور معنا کند. خوب، پس برای اینکه امام زمان بیاید، بیایید همه ظلم کنیم. دنیا پر شود امام زمان تشریف بیاورد. اگر کسی چنین گفت، چه می‌گوییم؟ بیایید هرکس هر گناهی می‌تواند بکند، بکند. هرچه زودتر دنیا را پر از ظلم کنیم. چون حدیث داریم. نه یک حدیث، ده حدیث و بیست حدیث و سی حدیث و صد حدیث نیست. کلی حدیث داریم که هروقت دنیا پر از ظلم شود آقا می‌آید. حالا یک کسی گفت: خیلی خوب، پس بیایید دنیا را پر از ظلم کنیم، امام زمان بیاید.
جوابش چیست؟

جوابش این است. نگفته: وقتی امام زمان می‌آید که دنیا پر از ظالم باشد. می‌گوید: دنیا پر از ظلم باشد. اگر می‌گفت: وقتی می‌آید که دنیا پر از ظالم باشد، پس همه‌‌ی ما باید ظالم شویم تا آقا بیاید. می‌گوید: دنیا پر از ظلم شود. ببین یک وقت است می‌گویم: وقتی پنجره را باز می‌کنی، که اینجا پر از دود شود. پر از دود شود نه اینکه همه سیگاری شویم. ممکن است یک خلافکاری یک کنده‌ی درخت اینجا بیاورد، یک نفر هم بیشتر نیست ولی همین یک نفر با یک کنده‌ی درخت اینجا را پر از دود کند. یک صدام پیدا می‌شود عراق را به هم می‌ریزد. کویت را به هم می‌ریزد، ایران را هم به هم می‌ریزد. نگفته: «بَعْدَ مَا مُلِئَتْ ظالما»، گفته: «بَعْدَ مَا مُلِئَتْ ظُلْماً» (بحارالانوار/ج۳۰/ص۸۰) نمی‌گوید: اگر همه‌ی شما سیگاری شوید، در و پنجره را باز می‌کنیم، می‌گوید: اگر اینجا پر از دود شد. ممکن است یک نفر دود کند، باقی هم سیگاری نباشند و آدم صالحی باشند. معلوم شد چه گفتم یا نه؟
حدیث می‌گوید: بعد از آن که دنیا پر از ظلم یا ظالم؟ با هم بگویید… دنیا اگر پر از ظلم شد، امام زمان تشریف می‌آورد. کسی نگوید پس بیایید همه ظلم کنیم. نگفته: دنیا پر از ظالم شد، دنیا پر از ظلم شد. ممکن است چهار تا ابر قدرت با سوء استفاده از انرژی هسته‌ای، دنیا را به آتش بکشند. همه مردم هم آدم صالحی باشند. میلیون‌ها، میلیارد‌ها آدم صالح داشته باشیم، اما جنایتکارها، چند تا جنایتکار دنیا را به آتش بکشند. اگر دنیا پر از ظلم شد، آقا می‌آید نه دنیا پر از ظالم شد.

به نقل از وبلاگ شهید هادی زاده .

سلام… چند نکته از سخنان رهبری در باب انتظار فرج بود که گفتم شما هم استفاده کنید. پیشنهاد می کنم هر کس یه موضوعی انتخاب کنه و متناسب با اون موضوع مطلب روی سایت قرار بده. این طوری مطالب بهتر میشن

ما باید خود را براى سربازى امام زمان آماده کنیم

انتظار به معناى این است که ما باید خود را براى سربازى امام زمان آماده کنیم.. سربازى منجى بزرگى که مى‌خواهد با تمام مراکز قدرت و فساد بین‌المللى مبارزه کند، احتیاج به خودسازى و آگاهى و روشن‌بینى دارد… ما نباید فکر کنیم که چون امام زمان خواهد آمد و دنیا را پر از عدل و داد خواهد کرد، امروز وظیفه‌اى نداریم؛ نه، بعکس، ما امروز وظیفه داریم در آن جهت حرکت کنیم تا براى ظهور آن بزرگوار آماده شویم. اعتقاد به امام زمان به معناى گوشه‌گیرى نیست. …امروز اگر ما مى‌بینیم در هر نقطه‌ى دنیا ظلم و بى‌عدالتى و تبعیض و زورگویى وجود دارد، اینها همان چیزهایى است که امام زمان براى مبارزه با آنها مى‌آید. اگر ما سرباز امام زمانیم، باید خود را براى مبارزه با اینها آماده کنیم. (دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه‌ى شعبان در مصلاى تهران ۳۰/۰۷/۱۳۸۱)۴

بزرگترین وظیفه‌ى منتظران

بزرگترین وظیفه‌ى منتظران امام زمان این است که از لحاظ معنوى و اخلاقى و عملى و پیوندهاى دینى و اعتقادى و عاطفى با مۆمنین و همچنین براى پنجه درافکندن با زورگویان، خود را آماده کنند. کسانى که در دوران دفاع مقدس، سر از پا نشناخته در صفوف دفاع مقدس شرکت مى‌کردند، منتظران حقیقى بودند. کسى که وقتى کشور اسلامى مورد تهدید دشمن است، آماده‌ى دفاع از ارزشها و میهن اسلامى و پرچم برافراشته‌ى اسلام است، مى‌تواند ادعا کند که اگر امام زمان بیاید، پشت سر آن حضرت در میدانهاى خطر قدم خواهد گذاشت. اما کسانى که در مقابل خطر، انحراف و چرب و شیرین دنیا خود را مى‌بازند و زانوانشان سست مى‌شود؛ کسانى که براى مطامع شخصى خود حاضر نیستند حرکتى که مطامع آنها را به خطر مى‌اندازد، انجام دهند؛ اینها چطور مى‌توانند منتظر امام زمان به حساب آیند؟ کسى که در انتظار آن مصلح بزرگ است، باید در خود زمینه‌هاى صلاح را آماده سازد و کارى کند که بتواند براى تحقق صلاح بایستد.(دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه‌ى شعبان در مصلاى تهران ۳۰/۰۷/۱۳۸۱)

شب بود که به همراه چند نفر از دوستان دور هم نشسته بودیم، دعای توسل شهید تورجی زاده در حال پخش بود، هر کس در حال خودش بود، صدای در آمد بلند شدم و در را باز کردم، در نهایت تعجب دیدم استاد گرامی ما حضرت آیت الله جوادی آملی پشت در است؛ با خوشحالی گفتم بفرمایید.

ایشان هم در نهایت ادب قبول کردند و وارد شدند، البته قبلاً هم به حجره‌ها و طلبه‌هایشان سر می‌زدند.

سریع ضبط را خاموش کردیم، استاد در گوشه‌ای از اتاق نشستند، بعد گفتند :

اگر مشکلی نیست ضبط را روشن کنید.

صدای سوزناک و نوای ملکوتی او در حال پخش بود.

استاد پرسیدند: اسم ایشان چیست؟

گفتم : محمد رضا تورجی زاده.

استاد پس از کمی مکث فرمودند :

ایشان (در عشق خدا) سوخته است.

گفتم : ایشان شهید شده. فرمانده گردان یا زهرا (سلام الله علیها) هم بوده.

استاد ادامه داد:

ایشان قبل از شهادت سوخته بوده.